We wpisie Kompozycje w pigułce cz. 1 i Kompozycje w pigułce cz. 2 – opisywałam różnice między kompozycją otwartą i zamkniętą oraz między dynamiczną a statyczną. W poniższym wpisie chciałabym Ci przestawić, czym się różni kompozycja symetryczna i asymetryczna. Czy na prawdę dążenie do pełnej symetrii jest wskazane? Czy asymetria oznacza bałagan i chaos na pracy? Na te i inne pytania postaram się odpowiedzieć w poniższym wpisie.
Symetria – co to takiego?
Zwrotów symetria, symetryczny użyjemy w języku potocznym do przedmiotu, który w pewnej swojej części jest odbiciem lustrzanym innej swojej części, np. litera A, B, O, czy pary liter pq. Jednak w terminologii matematycznej termin symetria jest dużo szerszy. Dotyczy on zarówno odbicia lustrzanego względem linii (symetria osiowa – litera A), jak i względem punktu (symetria środkowa- litera N), a nawet płaszczyzny (symetria płaszczyznowa – fraktale). Zatem aby kompozycja była symetryczna potrzebujemy osi symetrii – linii, punktu, płaszczyzny, wg której będą rozłożone elementy. Elementy są rozłożone w sposób symetryczny, wtedy gdy są takie same po jednej stronie osi, jak i po drugiej – będziemy mieć do czynienia z kompozycją symetryczną. Jeżeli takiej osi w naszej pracy nie będzie – kompozycja będzie asymetryczna.
Osi symetrii – gdzie ich szukać?
Każdą pracę można podzielić liniami wg zasady trójpodziału lub złotego podziału na 9 różnych kwadratowych lub prostokątnych obszarów. Naszą osią symetrii może być obszar, linia lub punkt wyznaczony zgodnie z wymienionymi zasadami. Co za tym idzie naszą kompozycję możemy budować na jednym lub kilku obszarach, symetrycznie lub nie. Ponadto każda z linii może stać się naszą osią symetrii. Osią symetrii mogą być także przekątne. W celu zilustrowania tych zasad wykonałam karty ATC, w których przedstawiłam zasady budowy kompozycji symetrycznej i asymetrycznej.
Kompozycja symetryczna
To taka, w której mamy linię lub punkt symetrii. Świetnie w te ramy będzie się wpisywała kompozycja centralna. W takiej kompozycji środek ciężkości (najważniejszy element) jest wyeksponowany w środku pracy. W przypadku poniższej karty ATC głównym elementem jest kremowy kwiatek wraz z napisem. Jeżeli wyobrazimy sobie linię przebiegającą pionowo przez środek karty – pojawi nam się oś symetrii – to co po prawej, jest też po lewej stronie. Odbicie to nie jest idealne. Tak jak u człowieka, niby mamy prawą i lewą rękę – a jakże one się od siebie różnią? W kompozycji symetrycznej ważne jest nie tyle, aby elementy po prawej i lewej stronie osi były takie same, ale aby oś wyznaczała nam środek ciężkości pracy.
Kompozycja asymetryczna
To taka w której osi symetrii nie ma. Tym razem główny element pracy – kwiatka umieściłam w lewym górnym rogu. Wykorzystałam dosłownie taką samą liczbę elementów (tło, kwiatek, napisy, cekiny) jak w poprzedniej karcie. Czy karta jest zatem chaotyczna? Nie, ponieważ jej środkiem ciężkości jest górna linia trójpodziału, wokół której zbudowana jest kompozycja.
A może mix?
W tym przypadku mam dla Ciebie zagadkę. Jaka to kompozycja? Symetryczna, czy asymetryczna? Gdzie znajduje się jej oś symetrii?
Podsumowanie
To już mój ostatni artykuł z serii Kompozycje w pigułce. Zakańczam go rozważaniami, czym jest kompozycja symetryczna i asymetryczna. Mam nadzieję, że ta seria pozwoliła na chwilowe zatrzymanie się i refleksję nad tym, że to co tworzymy, pomimo tego że na pierwszy rzut oka może się wydawać chaotyczne – ma głębszy sens. Okazuje się, że jedni czują się lepiej w kompozycjach statycznych, zamkniętych i symetrycznych, a inni odwrotnie – uwielbiają jak coś z pracy wystaje, jak coś jest niedopowiedziane i będą woleli prace dynamiczne, otwarte i asymetryczne. I niech ta różnorodność z nami zostanie.
Pozdrawiam, Aga, Scrapeciarnia