Dziś kolejna część złotych zasad projektowania – część 1 tutaj (klik).

6. Powtarzalność  – powtarzanie jest doskonałym narzędziem do tworzenia jedności i spójności w naszym projekcie lub w dowolnym dziele sztuki. Możesz tworzyć powtórzenia z kolorem, wzorem, teksturą, kształtem, elementami tematycznymi i motywem. Pamiętaj jednak, że powtarzanie jednakowych elementów może być nudne (nie tyle w dodawaniu co w wizualnym aspekcie pracy). Wyzwaniem jest zatem, aby dodać powtarzające się elementy, ale jednak zróżnicowane o pewną cechę.
Sposoby uzyskania powtórzenia z drobnymi zmianami:
• powtarzanie obrazu lub kształtu w różnych kolorach;

003-7_thumb
• powtarzanie obrazu lub kształtu w różnych rozmiarach;

001-8_thumb1
• powtarzanie koloru w różnych elementach (np. czcionka, wstążka, warstwy itp.);

001-12_thumb
• używanie różnych odcieni tego samego koloru;

067a_thumb
• powtarzanie motywu w różnych stylach;
• powtarzanie tekstury jednak z różnymi wzorami;

7. Zasada trzech – nieparzysta liczba, która jest najczęściej używana we wszystkich rodzajach projektów, znajdziesz ją wszędzie np. w architekturze, dekoratorstwie, florystyce czy chociażby w codziennym otoczeniu. Podstawową ideą tej zasady jest to, że trzy elementy są bardziej atrakcyjne dla oka, zapadają w pamięć.

0032

0a01

8. Kierunek i przejście (ruch) odnosi się do tego, jak oko oglądającego przesuwa się po układzie. Kierunek zaczyna się od elementu, który ma nałożony największy nacisk. Możesz uporządkować i wybrać elementy tak, aby przesunąć wzrok przez całą pracę, a następnie skończyć z powrotem na pierwszym, dominującym elemencie. Jeśli zachęcisz oglądającego do obejrzenia strony w określonej kolejności – pokażesz obrazowaną historię tak, jak chcesz.

A. Wizualny trójkąt, czyli trzy spójne punkty w układzie tworzące trójkąt.  Oko podświadomie “łapie” elementy, które się wyróżniają.
Dlaczego trójkąt a nie kwadrat na przykład? Odpowiedź jest prosta – liczby nieparzyste są bardziej, niż parzyste, interesujące dla oka.
Nieparzystą ilość elementów można ułożyć zarówno symetrycznie jak i asymetrycznie.
Wizualny trójkąt możesz stworzyć z użyciem:
a. ozdób za pomocą:
– koloru
– kształtu
– rozmiaru

009 (5)
b. tekstu za pomocą:
– żurnalingu
– tytułu
c. obiektu > zdjęć

010 (7)
Pożądane również jest aby tworzył on ścieżkę przechodzącą przez punkt skupienia wzroku, a nie wokół niego. Stworzysz wówczas płynne przejście wzroku oglądającego poprzez cały swój projekt a nie tylko wokół głównego punktu. Nie poprzestawaj na stworzeniu tylko jednego trójkąta wizualnego.

B. Przejście po przekątnej. Ułożenie głównego elementu tak, aby znajdowała się on po przekątnej. Tak samo elementy ozdobne mogą być ułożone po linii przekątnej. Taki układ jest dla oka tak samo atrakcyjny jak równowaga asymetryczna.
Uwaga: linia ukośna nie musi być dosłowna, wystarczy ulokować co najmniej dwa punkty skupienia uwagi wzdłuż przekątnej.

001-9_thumb

011a

002 (2)

C. Przejście w układzie Z (z angielskiego: Z-flow) – czytając twoje oko porusza się w układzie określanym Z, czyli zaczynamy od lewej > przechodzimy w prawo > a następnie wracamy ponownie w lewo. Biorąc pod uwagę to że ludzki umysł szuka wzorców (podobieństw) możemy to wykorzystać tworząc nasze projekty, wówczas skutecznie poprowadzimy oko oglądającego na przykład przez nasze LO.

003 (8)

D. Przejście w układzie horyzontalnym / sekwencyjnym – wykorzystujemy tą samą zasadę co przy układzie Z.

008

Możemy je wzmocnić poprzez:
– dodanie strzałek;

007 (2)
– dodanie linii poziomych;

020
– dodanie linii poziomych ułożonych z elementów;

008
– specjalne umieszczenie tytułu (początek u góry po lewej, a koniec u dołu po prawej w typie układu Z);

014_thumb

E. Przejście w układzie rotacyjnym – oko zazwyczaj “czyta” okrąg w kierunku wskazówek zegara, zatem dane elementy (np. zdjęcia) na naszym projekcie umieszczamy na bazie okręgu. – mój przykład co prawda nie jest umieszczony w okręgu i nie w kierunku wskazówek zegara, jednak charakter i ułożenie zdjęć zmusza do oglądania cyklicznego po okręgu

006 (9)

Podpowiedź: Do ukierunkowania ruchu możesz wykorzystać elementy takie jak:
• naturalny punkt wyjścia (lewy górny róg) – czytając książkę zaczynamy w lewym górnym rogu;

lift#13
• kierunek w jakim patrzą osoby ze zdjęcia – nasze oko będzie za tym wzrokiem automatycznie podążało;

0a04_thumb
• linia perspektywy – oko podąża wzdłuż linii / krawędzi;

001-7_thumb
• sekwencyjne ułożenie elementów np. zdjęć podkreślone strzałkami;

003-4_thumb

• ruch lub ustawienie postaci na zdjęciach również nadaje kierunek oglądania pracy;

liftdodatkowy2_thumb

013 (4)

c.d.n.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.