W rękodziele często wspominamy, że tworzymy pracę w “jakimś” stylu. Ale co to dokładnie oznacza? Jak rozpoznać w jakim stylu tworzymy lub jakie style mieszamy? W cyklu style w rękodziele, chciałabym Ci przybliżyć, czym charakteryzują się najbardziej popularne style, a zacznę od pokazania różnic między vintage a retro.
Vintage a retro – różnice
Słowo vintage wywodzi się z języka angielskiego i oznacza dobry rocznik produkcji wina. Obecnie styl ten często jest mylony z retro. Czym zatem się różnią te dwa pojęcia? Retro oznacza nowe produkty (ubrania, meble, itp.), które są stylizowane na te pochodzące sprzed wielu lat. Vintage polega na odnawianiu, wzięciu czegoś starego i nadania mu nowego życia [źródło]. I co się okazuje? Sama używałam złego nazewnictwa swoich prac, bo jeśli tworzyłam projekty (mediowe, czy kartki) z użyciem papierów, czy innych produktów wyprodukowanych w XXI wieku i je specjalnie postarzałam – to powinnam określać swoje prace jako retro. Jeżeli natomiast użyłabym do stworzenia prac kartek z książki z 1970 – to już vintage, a przy okazji recykling. Skąd to zamieszanie? Prace retro i vintage wizualnie są do siebie bardzo podobne, ale to jedyne podobieństwo.
Kolorystyka
W obydwu stylach dominują następujące kolory, kojarzące się ze starymi rzeczami:
- brązy,
- beże,
- czerń i biel, szarości lub sepia- jak na starych czarno-białych zdjęciach
- inne kolory (jako uzupełnienia): przybrudzona zieleń, fiolety, róże, pomarańcze (np. brzoskwiniowy) i inne.
Kolory są zazwyczaj w ciepłym odcieniu. Dzięki temu idealnie pasuje do nich rdza, czy złoto.
Elementy vintage
W pracach vintage spokojnie możemy wykorzystać pożółkłe kartki ze starych książek, czy stare nuty. Bardzo ciekawy efekt daje wykorzystanie starych kartek z książek zielarskich, czy z elementami elektronicznymi. Każdy z nas ma pewnie różne w zakamarkach domu schowane stare zdjęcia, pożółkłe firanki, koronki, guziczki, zepsutą biżuterię. Często ciekawe do wykorzystania przydasie będą pochodzić ze zbiorów naszych babć.
Prace retro – postarzanie
W przeciwieństwo do prac vintage, w pracach retro należy specjalnie postarzyć elementy wykorzystywane w kompozycji. Do technik postarzania możemy zaliczyć m.in.:
- strzępienie/szarpanie brzegów – np. przy użyciu zwykłych nożyczek, lub specjalnego gadżetu;
- tuszowanie brzegów – idealnie nadają się do tego tusze Distress w odcieniach brązu i specjalne gąbeczki;
- chlapania – białe, czarne, brązowe (technik chlapania jest bardzo dużo zapraszam Cię do zapoznania się z cyklem poświęconym tej technice);
- postarzanie papieru (do wykorzystania jest sporo technik lub można wykorzystać gotowe papiery);
- spękania (tu również istnieje na rynku wiele preparatów umożliwiających uzyskanie różnych efektów).
Vintage a retro – co w końcu używać?
Zgodnie z definicją stylów powinno się używać “retro” do prac stylizowanych na stare, a nie “vintage”. Jednakże, po wpisaniu w Google hasła: “vintage scrapbooking” lub “vintage art journal” znajdziemy głównie zdjęcia prac tak na prawdę “retro”. I co teraz? Myślę, że w scrapbookingu/mixed mediach/cardmakingu słowa vintage i retro można używać zamiennie. Język ewoluuje i w przypadku rękodzieła słowo “vintage” odnosi się już jak najbardziej do prac postarzanych.
A Ty jak uważasz? Używałaś dotychczas słów “retro” czy “vintage” w odniesieniu do swoich prac? A może trafiłaś na inne definicje niż te przedstawione w moim artykule? Proszę podziel się swoją opinią w komentarzu.
Pozdrawiam,
Aga, Scrapeciarnia
Szczerze wyznam ,że myślałam iż jest to jedno i to samo 😉 Fajnie było poczytać jak to się ma do rzeczywistości .
Super wpis! Brawo Aga! Nie miałam pojęcia, że sa prace retro… a właściwie to tak jak piszesz… Robiłam je ale nazywałam vintage i widzę, że dużo scraperek tak robi. Zapewne jest tak jak piszesz język się zmienia i vintage też już ma inne znaczenie w scrapbookingu.
Szczerze mówiąc, ja też się zdziwiłam! Myślałam, że właśnie vintage – oznacza postarzane, a tu proszę – powinno się mówić retro. Ciszę się, że artykuł się spodobał 🙂
Tak właśnie myślę, że znaczenie słowa “vintage” w scrapbookingu (w Polsce) używane jest przede wszystkim do tych postarzanych prac, a retro kojarzy nam się z lakierowanymi meblami i latami 20. Teoria swoje, a życie wiadomo 😛
no właśnie, patrzymy przez stereotypy 😉
A ja myślałam dokładnie odwrotnie: że vintage to stylizowane a retro to postarzane Teraz już znam swój błąd ☺️